- 10 jun.
- 3 minuten om te lezen

Perspectief is een startpunt

Het eerste weekend van juni was de aftrap van mijn triathlon seizoen. Samen met een aantal andere Friezen deelnemen aan de altijd mooie race in Uelzen. 10 jaar terug was ik hier voor het eerst en nu alweer voor de 7e keer.

In de week voorafgaand aan de race had ik mijn zinnen gezet op nog een aantal trainingen als goede voorbereiding. De donderdag voor de race was het tijd voor mooi bloktraining. (5x) 7’ fietsen met aansluitend 1km rennen op tempo.

Het is een prettige training omdat het precies dat vraagt wat er in de wedstrijd ook voelbaar is. Dit is mijn perspectief, vanuit een ander perspectief is het geheel anders.

Dan ziet het eruit als of ik achterna gezeten wordt door een geest als ik gedurende een uur lange 5x voor de ramen langs ren met rood aangelopen gefocust gezicht.

Zaterdag vertrekken Roelof, Mark, Richard en ik samen richting Uelzen. Daar treffen we Tsjeard, Berber, Jan-Willem en Nynke.

We zijn mooi op tijd voor de pastaparty en racebriefing. Al zou ik deze ondertussen zelf ook wel kunnen geven begrijp ik van Mark.

Markus is de voorzitter van het organiserend committee. Hij is zelf ook gepassioneerd triathleet en zet al lange tijd een prachtige wedstrijd neer.

Zondagochtend vroeg op staan zodat we op tijd bij de start zijn en tijd hebben alles goed voor te bereiden.

Mijn perspectief voor de wedstrijd is wat wisselend. Vorig jaar had ik een beroerde zwemtijd, was mijn fietsen acceptabel en was het lopen ok (2e looptijd).

Dit jaar zal ik ondanks nog niet helemaal voldoende zwemmeters toch verbetering op het zwemmen hebben, het fietsen is nog niet van het niveau als anders maar ik ga er wel voor, mijn lopen is erg sterk de laatste tijd dus daar verwacht ik verbetering van (eerste looptijd is een richtpunt).

Na kort inzwemmen is het klaar maken voor de start. Ik duik vooraan het veld het water in. Ook al ben ik niet de top zwemmer ik wil wel kansen voorin. Ik kom wel in mijn slag maar het valt ook zwaar. Na 33’ kom ik het water uit. Tevreden omdat het aanzienlijk beter is dan een jaar eerder.

De wissel verloopt prima al zijn de eerste kilometers op de fiets nog wat zoeken. Ik word in de eerste ronde al hard ingehaald door enkele atleten. Dat gaat me zo te zien nog wel wat achterstand opleveren. Na 4 rondes van 22,5km kom ik weer bij het wisselpunt. Nipt sneller dan vorig jaar kortom ik heb mijn eigen verwachting overtroffen.

Nu 8 rondes lopen. Gelijk na de start voel ik al wel dat ik mijn loopbenen toch op de fiets al heb verspeeld. Het lukt me nog een aantal atleten te passeren. Het resultaat een snellere looptijd dan vorig jaar maar de klassering is lager. 10e in totaal met een betere tijd. Vorig jaar 4e plek.

Ik ben wel 1e geworden in mijn nieuwe leeftijdsgroep. Markus beloond mijn komst over vele jaren met een prachtige O-See triathlon strandstoel.

Nu mag ik de anderen opwachten. Het perspectief van de toeschouwer, vanuit vriendschap, passie voor de sport. Het is en blijft mooi te zien hoe bekenden en nieuwe bekenden zich in deze race bewegen. Als eerste kom ik Mark tegen, na 5 rondes lopen heeft hij vanwege zijn blessure er voor gekozen uit te stappen. Tot noch toe had hij een prima wedstrijd. Samen staan we de anderen aan te moedigen. Roelof komt als eerstvolgende van ons Friese gezelschap over de finish lijn, een mooie verbetering na vorig jaar. Jan-Willem volgt niet veel later en heeft een mooie eerste editie van de O-see triathlon gehad. Net na 5 uren volgt Richard die een geweldige eerste wedstrijd op zijn nieuwe fiets heeft gehad, tevens verbetering van zijn prestatie vorig jaar. Berber volgt niet veel later en heeft ook een mooie prestatie geleverd ondanks dat het laatste onderdeel altijd wat zwaarder valt. Tsjeard mag daarna over de streep en heeft mooie coaching gegeven op het parcours aan Nynke die vlak daar achter onder aanmoedigingen van haar familie en groot enthousiasme van haar zelf haar eerste triathlon (en gelijk halve) volbrengt. Prachtig om te zien hoe gericht trainen en intrinsieke motivatie uitpakt in zo'n mooie gezamenlijke beleving. Mooi te merken hoe trots Nynke haar aanhang is op haar prestatie, een genot om dichtbij weer te zien en mee te maken.