CH'tri een "onverwachte" beproeving

De aanloop;

In de winter maanden vorm ik meestal mijn jaar planning qua wedstrijden. Eerst een lijstje wensen, dan de haalbaarheid in kaart brengen met een jaarplanning en vervolgens inschrijven. De CH'tri triathlon stond eerst niet op mijn lijstje, maar leuk contact met bevriend triathlete Trudy Veenstra bracht daar verandering. Zij had deze op de planning, ik wilde graag weer een hele doen. Het leek me erg leuk daar een gezamenlijk uitje van te maken. Later bleek ook Pieter Pilat op de startlijst te staan.

De aanloop 2;

Na begin juni de halve in Uelzen, OD Speedman in Groningen en de Slachte Marathon 2 weken geleden was juni alweer een volle maand geworden. Waar de Slachte met een (niet officieus) onverwacht pr toch best een leuke opmaat was naar deze hele triathlon. Natuurlijk heeft een snelle marathon altijd impact, al had ik nu de snelheid echt nog wel getemperd.

Kortom ik stond weer met persoonlijke ambities aan de start van deze hele triathlon. Ondanks dat ik een totaal andere voorbereiding gevolgd heb dan richting andere hele triathlons.

Frans grondgebied;

Vrijdag afgereisd naar de Noordkust van Frankrijk het dorpje Gravelines. Een gezellig teamuitje van het werk, met schip op het wad, laten schieten om me tijdig voor te kunnen bereiden op de race.

We delen het huisje met Pieter en Jantina en hun hond Rappe! Het sociale met het andere verenigen is een beproefd recept. Anton Theo en Trudy zitten vlak bij in een huisje. Wouter de 4e Friese atleet zit met zijn gezin om de hoek, hij gaat van start op zijn eerste hele.

Frans grondgebied is gelijk ook de Franse taal, hoe lief mijn lerares Frans op de middelbare school ook was, het heeft niet geholpen om daadwerkelijk te kunnen communiceren in die taal. Ook hier dus terugvallen op het vertrouwde zoals dat met de triathlon ook is.

De vrijdag en zaterdag staan in teken van verkennen, genoeg eten, gezelligheid en de laatste voorbereidingen treffen voor de race.

Zondag, racedag;

De wekker gaat vroeg, zoals altijd tijdens een hele triathlon. De nodige voeding naar binnen en op naar de locatie van de dag.

Het zwemmen vindt plaats in de roeibaan, het fietsen 2 rondes van bijna 90km met een aantal hoogte meters en het lopen rondom de roeibaan in 4 rondes van iets meer dan 10km.

Voorafgaand een groepsfoto van de 4 Friezen, een onverstaanbare racebriefing en tevens de ontmoeting met Frysman ambassadeurs van het eerste uur Ramon en Kristel.

Na de start is het zwemmen langs de lijn met boeien makkelijk navigeren. De zwemvorm is niet top maar de laatste tijd gaat het steeds beter. Eigenlijk is een roeibaan een soort van uitvergroot zwembad, binnen de lijnen zwemmen maar dan geen koprol keerpunt. Na 4 baantjes is het alweer gedaan. in 1.08 kom ik uit het water en dat is conform verwachting.

De aanmoedigingen aan de zijkant van het supportteam helpt prima.

Op naar onderdeel 2, het fietsen, de eerste 20km gaat landinwaarts en voelt vlot en snel. Vervolgens het dorp door en daarna de eerste klim omhoog, kort maar wel stijl. Ik voel gelijk dat mijn benen de overgang naar klimmen niet zo prettig vinden. De route vervolgen, ik haal veel atleten in, op ongeveer 40km haal ik Ramon in. Niet veel later de 2e klim, iets minder stijl maar wel wat langer. Totaal uit het ritme maar nog wel enige power. Daarna de afdaling waarin ik een bocht net even verkeerd in schat en toch even in de ankers moet om niet het parkoers te verlaten. Dan begint het lange stuk terug. Hoewel het parkoers goed aangegeven is en beveiligd door veel vrijwilligers en veel variatie kent, is de terugreis lang, veel vals plat en tegen wind. Dit maakt het gelijk al zwaar. Ik verlies tempo en raak snel leeg.

Uiteindelijk kom ik weer aan bij de roeibaan, eerst de brug over de naast gelegen snelweg over en Pieter aanmoedigen die al door is voor zijn 2e ronde. Ik moet nog een kleine 3 kilometer naar startfinish. Anton Theo staat op de brug, dat is een fijne stimulans. Bij doorkomst zie ik Anja en Jantina. Op naar ronde 2, ook al kijk ik er enorm tegen op omdat het beste er al lang af is voor mij gevoel. Ik probeer de eerste 10 kilometer weer ritme te vinden. Dan het moment dat toch de maag inhoud naar buiten komt.

Alles bij elkaar toch ook wel het moment waarop ik mijzelf afvraag of dit wel mij dag is, met de 80km die nog voor me liggen, de matige benen, het zelfmedelijden, de achterstand, de twijfel, weg zinkende motivatie en vertrouwen. Op al die redenen probeer ik te bouwen omdat uitstappen of opgeven er niet een van is. En zoals verwacht zijn de klimmen natuurlijk zwaarder dan de eerste ronde, krijg ik wat last van warmte stuwing waardoor ik besluit 2 keer te stoppen om een bidon water over mijn hoofd te gooien om af te koelen. Dat werkte op Hawaï ook goed, maar is het klimaat technisch niet echt te vergelijken.

In de laatste 20 kilometer vind ik ineens weer power in mijn benen, ik haal 2 atleten in die mij eerder nog voorbij waren gegaan. Ik zie de roeibaan in de verte en rij het terrein weer op. Net voor de wisselzone passeer ik Trudy, zodoende gaan we samen de wisselzone in en ook weer uit. Het is Anja ondertussen gelukt mijn flesje sportvoeding voor het lopen door een vrijwilliger bij mijn spullen te krijgen. Dit was ik in de voorbereiding vergeten en bedacht dit tijdens het zwemmen. Dank Anja voor deze reddingsactie! -xxx-

Nu op naar het 3e onderdeel, in mijn hoofd is het een chaos, mijn loopplan is helder maar de moraal is nog ergens verspreid over het fietsparkoers blijven liggen. Toch maar doen wat ik goed kan en laten zien dat ik koppig ben. Gelijk tempo's er in en mensen inhalen, niet een maar zoveel mogelijk. De eerste ronde gaat mooi vlot, wel pas ik tegen het einde mijn tempo iets aan omdat ik de verzorgingspost echt wel nodig heb. Kilometers tellen, atleten in halen, korte stappen omhoog op de klimmetjes, vloeiend bewegen op alle andere stukken. Bij ingaan van ronde 3 krijg ik van Anja te horen dat nummers 9 en 10 vlak voor mij zitten. Jagen dus, daarna is nummer 8 ook vlot aan de beurt en gaat nummer 7 ook voor de bijl. Begin van ronde 4 hoor ik dat Pieter 7 minuten op mij voor ligt, wat niet geheel vreemd is door zijn vlotte fietsen en mijn gestuntel. Na de eerste klim en het lusje is het 6 minuten geworden. De laatste 6 kilometer in. Het begint te regenen, ik ben er klaar mee en kan ineens weer versnellen, het tempo pikt weer op en daar ga ik. Boven op de 2 bult zie ik Pieter in eens, hij heeft het erg zwaar gehad deze laatste halve ronde en moest een stuk wandelen. Ik passeer hem en weet dat ik hem spoedig aan de finish zal zien. Na de korte afdaling passeer ik ook Wouter nog. Hij zit in zijn 2e ronde op zijn debuut triathlon. Ik geef gas naar de finish toe en kom in 9.19 over de streep. Totaal niet waar ik op gemikt had, maar ik schik me in de tevredenheid van het finishen van wederom een hele triathlon. Dit is goed voor een 6e plaats en 3e in mijn leeftijdsgroep. Dat biedt troost voor de interne weerstand die ik voel. Pieter komt als 7e over de streep.

Trudy is leading lady op geruime voorsprong en finisht onder de 10 uur. Prachtig om te zien, daar over later iets meer. Ramon op zijn 61e hele met smile over de streep, waar Kristel helaas de race moest staken vanwege rugklachten. Wouter onder gejuich van zijn gezin de streep passeert met overwinningskreet. Zijn gezin had speciaal voor hem shirts met persoonlijke opdruk ontworpen. Een genot om dat te zien en mee te voelen. De gouden randjes aan iets wat voelde als lood vandaag!

Dat gouden randje is ook zeker voor Trudy, ik heb veel ontzag voor Trudy. Passievol, gedreven zo ken ik haar. Het diepgaan, niet willen toegeven, de interne strijd is zo intens voelbaar, allerlei belangen die zich moeilijk laten verenigen. Blij dat ik haar na de finish even mag omarmen en meevoelen. Door haar was ik bij deze wedstrijd, heb ik met haar en andere leuke mensen dit weer mogen meemaken. Dat is echt goud! Trudy do bist in geweldiche frou!

De prijsuitreiking laat lang op zich wachten zoals de rest van de dag ook wel wat een strijd van wachten en ondergaan was. Zie foto's onderaan dit bericht.

Dank aan de support langs de kant, Douwe & Siepie, Jantina en Anja.

En natuurlijk mijn sponsoren.