- 4 jul. 2021
- 8 minuten om te lezen

'Wy binne de Frysman'

Hieronder het verslag van een wedstrijd, een vriendschap, een passie, een weerzien en een 6e edysje fan de Frysman.

vrijdag 2 juli 'moeting'

Aankomen op Reaklif waar de opbouw gaande is voelt als een vorm van thuiskomen. Zo ontmoet ik de hard werkende organisatoren en heldenhelpers en tevens is het druppelsgewijs een weerzien van de bekende atleten.

Vrienden Justus en Niels (watercrew) informeren mij dat het zwemparcours er in ligt. Ik heb mij voorgenomen nog even het IJsselmeer te proeven, en het golfslagje te ervaren.

Bij de waterkant ontmoet ik Stefan, het is zijn eerste deelname aan de Frysman.

We spreken af samen het water op te gaan. Het is telkens weer zo plezierig te merken wat het oproept nieuwe mensen te ontmoeten bij de Frysman.

De wind staat west en de golfslag is kort en toch meer dan je op de kant ziet.

Na het ontmoeten van meer oude bekenden (Kris en Ben en vele anderen) is het tijd voor de wedstrijdbriefing die op het veld op 1,5m afstand van elkaar plaatsvind. Tsjeard weet als geen ander de 'geest' van de wedstrijd aan de atleten uit te leggen, voor nieuwe atleten is dit een opbaring van hoe het ook kan. De ervaren atleten onderschrijven dit. Niets nieuws wel hoge verbindingswaarde.

Als afsluiting de startnummers afhalen en dan rap op huis aan voor de pasta party 'op eigen krêft' en een laatste goede nachtrust.

Zaterdag 3 juli 'oanrin nei de 6e Edysje'

Met een ontspannen gevoel sta ik op, de voorbereidingsroutines doorlopen en vlug samen in de auto voor een dag vol avontuur. Mooi op tijd stap ik het parc fermé in en neem in alle rust mijn stappen ter voorbereiding. Die rust voelt als overtuiging, als focus. De gesprekken vooraf, de succes wensen en de ondersteuning naar atleten die hier voor het eerst staan maken het als zo'n speciaal gevoel. Voorafgaand heb ik een lijst met atleten genoteerd die ik in de race ga tegenkomen omdat ze van gelijk of beter niveau zijn. Naast mijzelf zal ik met hen de strijd aanbinden.

'De race'

Na de speech vooraf klinkt om 7.00 het startsignaal.

Met rappe halen vertrek ik, ik wordt al snel door, voor mijn gevoel, veel atleten ingehaald.

De golfslag is wat zoeken en mijn armen hebben tijd nodig het ritme te vinden. Het lange stuk zuidelijk is tegen de golven in, wat het erg lastig maakt.

Toch vind ik steeds meer mijn ritme en blijf met mijn aandacht bij mijn techniek en rust.

De 2e ronde zwem ik steeds samen met een andere atleet wat helpt om te pushen.

Na 3800m klim ik als 15e het water uit in een tijd van 1.06.30. Dit is passend bij waar ik vooraf mee had rekening gehouden. Op naar de wissel, een lang stuk lopen het klif op, maar het voelt goed en mentaal voorbereiden op stap 2 van de race.

Na een solide wissel op de fiets. Gelijk hard weg want de wind staat gunstig. Voorafgaand werd er al gesproken over de 'pussy editie' van de Frysman omdat de omstandigheden zo gunstig leken. De eerste helft is tegen de wind in, ik haal onderweg met ruime snelheid veel atleten in. Over de helft is de wind in de rug en gaat de snelheid nog meer omhoog. Ik zie aan de waardes dat het echt heel hard gaat, harder dan dat ik in de schema's heb meegenomen. Ik zie ook dat het nodig is om de aansluiting met de snelle atleten te behouden. Als 7e kom ik na 1 ronde door in een tijd van 1.07.24 (dat is 39,5 gemiddeld), de 2e ronde voel ik dat ik iets meer moet temporiseren maar kan nog steeds hard door fietsen en haal nog enkele atleten maar wordt zelf ook weer voorbij gestoken en blijf rond de 7 a 8 plaats fietsen. Bij doorkomst 1.08.54, nog steeds kneiter hard.....

De 3e ronde komt de klap van de misschien toch te vlugge start. Ik zoek naar goed ritme, ik vind het in mijn vooraf gestelde doeltijden per ronde en merk dat ik daar nog steeds onder zit dus 'troch wrotten'. Ik besluit mijn voedings plan iets te intensiveren en ook meer water te drinken. Dit helpt, verkramping trekt meer weg en er is meer herstel van tempo. ik kom de 3e ronde door in 1.11.52 (nog steeds sneller dan het voorbedachte schema). Nu de laatste ronde in. De aanvang is wat zoeken gelukkig fiets ik hier niet alleen en zie dat ook andere atleten moeite hebben met de voortvarende start, samen met Daniël Nagel en Joris de Boer weten we het tempo wat constant te houden. In de laatste halve ronde blijven alleen Joris en ik over. Het tempo hersteld zich goed en op naar de wissel. Joris rijdt nog een beetje bij mij vandaan. Ik probeer ondertussen mijn loopbenen wakker te schudden. De 4e doorkomst is op de 8e plaats in een tijd van 1.12.17, wat een totale fiets tijd geeft van 4.40.25!!!!! (38,1 gem).

In de wissel neem ik mijn tijd om de routine uit te voeren en goed te vertrekken. Joris is al onder weg en in het laatste stuk zag ik Gunther Bernar al lopen die een ruime 6' op mijn voor ligt. Dat wordt als eerste mijn richtpunt omdat ik weet dat hij een prima loper is.

Nu ben ik aan zet op het onderdeel dat voor mij is. Mijn doelstelling voor het lopen is de snelste looptijd neerzetten en tevens een loopparcoursrecord. Vanaf de start is de pace steady. PAC MAN is begonnen.

Al lopende haal ik steeds meer atleten in. De eerste ronde kom ik door onder mijn gestelde doeltijd. Ik lig nog ver achter op het podium maar heb een ruime voorsprong voor mijn #1 doelstelling de beste noorderling worden en het swurd van grutte pier in ontvangst te nemen. Ik intensiveer mijn voedingsplan omdat ik merk dat het erg warm is en ik alle energie nodig kan hebben die ik nu binnen kan krijgen. Het heen en weer stuk bij de molens is het meetpunt op voorliggende atleten om te zien hoe vlug ik in loop. Elke ronde krijg van ik van coach Stefan tijden door gericht op de snelste looptijd en de achterstand op mijn voorganger. De speakers Ruud en Wim houden mij van mijn plaats op de hoogte en wijzen mij op de stand rond het swurd.

Na ronde 3 heb ik Gunther te pakken en is het op naar de volgende stip op de horizon. Mijn tempo is enorm goed en vlak. De focus is scherp. Het lijf doet wel zeer maar ik hoef daar absoluut nog geen aanpassingen in te doen. Ook Niels Kerdel passeer ik uiteindelijk in ronde 4 en focus me op de marathon tijd en het volhouden van de pace en positie. Ook al loop ik nog in op het podium de voorsprong is nog erg groot. Ronde 5 is de ronde waar ik even in een vacuüm zit. Mentaal is het zwaar de pace zakt een beetje en ik zie dat Niels wat terug komt. Ik spreek met mijzelf af dat dit niet het punt is om medelijden te hebben. De pijn die ik nu ervaar is een tijdelijke en staat niet in verhouding tot het leed dat andere mensen in hun leven meemaken. De doorkomst de laatste ronde in is een prettige omdat ik nu stapsgewijs van alles en iedereen die ik tegen kom afscheid kan nemen. De pace komt weer terug en de laatste ronde gaat weer net zo snel als rondje 2, 3 en 4. De laatste keer de klim op voelt krachtig. Ik heb geen besef van mijn marathontijd en niet van de eindtijd. Zodra ik boven op het klif ben en Wim en Ruud hoor het tapijt zie de klok en natuurlijk al die mensen en de aanmoedigingen besef ik dat ik het gedaan heb, ik bin wer in Frysman. 4e plaats in een marathon tijd van 3.00.17 en in een tot de verbeelding sprekende tijd van 8.52.34!!! op de hele triathlon.

Na de medaille, het shirt en de felicitaties van Tsjeard en Martine en Anja kom ik eerst mijn belofte na, het koude badje in voor verkoeling. En een verfrissende douche voordat ik me onder de mensen begeef. Ook het momentje voor mijzelf met alle passie en emotie die ik van binnen voel wat de verbinding is tussen mijn prestatie en de rest van de wereld.

Stefan van der Pal deelt dit moment met mij, hij kent het gevoel en weet wat ik er voor doe.

De organisaasje

Het evenement de Frysman is enorm uniek die sfeer kom je bij geen enkele andere wedstrijd tegen, het eigen en tegendraadse karakter van no-nonsense en vooral doe het voor elkaar is de bindende factor. Ik wil daarom Tsjeard en Martine in het bijzonder bedanken voor de moedige keus het evenement op deze korte termijn met de geldende restricties en onzekerheden toch door te laten gaan. Door jullie is er zicht op mogelijkheden. In jullie kielzog nemen jullie alle heldenhelpers en Ruud en Wim mee, dat is zo overweldigend ik weet hoe het is in die taak, maar weet ook hoe fijn het is als gepassioneerde mensen (atleten) die taken vervullen. De geweldige livestream wat het voor veel toeschouwers het mogelijk maakt het op afstand te volgen. Alle atleten die het vertrouwen in jullie stellen als organisaasje. Ik was het al niet helemaal eens met de term 'op eigen krêft', ook de titel 'ik bin in Frysman' knaagt wat, ik wil voorstellen dat de atleten die titel gebruiken en waar nodig we samen met heldenhelpers en organisaasje de titel 'wy binne de Frysman' gebruiken. Omdat we hier allemaal voor staan en dat is een groot goed.

Ik wil jullie enorm bedanken voor jullie onuitputtelijke inzet, diepe buiging en dankbaarheid.

Taskôgers

Onderweg stonden er langs het parcours veel toeschouwers. Dat is altijd erg bemoedigend. Zowel de onbekende mensen als de bekenden. De aanmoedigingen maar ook de verbazing werken aanstekelijk. Alle berichten en foto's die ik heb ontvangen, wauw.

In het bijzonder wil ik natuurlijk mijn vrienden en familie bedanken voor de aanwezigheid, de moeite nemen om te komen en deze memorabele momenten te delen. Jullie hebben zicht op wat ik er voor doe en laat en wat ik daar om heen beleef. Hoe dit past naast het leven van de atleet JortSport.

In het meest bijzonder Stefan Rorije en Anja. Stefan als trainer ben je voor mij heel belangrijk om de balans in het oog te houden. Dank voor het vertrouwen dat je in mij hebt en de coachende momenten om te zoeken waar welk puzzelstuk moet komen. Je bent belangrijk als vriend en trainer. Anja voor jou de liefde, voor alle tijd die je me gunt om mijn doelen na te streven maar juist ook voor je betrokkenheid daarbij. De eenheid die we zijn vormt de basis voor het succes!

Om op de woorden uit de voorbeschouwing terug te komen, de gedeelde passie is waar het om gaat. De vrijheid van gezondheid en eigen wil tot het doen van deze prestaties. In de 5e loop ronde waar het zwaar werd en pijn deed was ik bij de mensen om mij heen waarbij de pijn langer dan een evenement duurt, waar support soms een andere rol vervuld en waarbij het soms zo is dat als iemand er niet meer is je toch zoveel verbondenheid kunt voelen.

Stipers

Natuurlijk ook dank aan mijn sponsoren, het gestelde vertrouwen in mij en de ondersteuning in het nastreven van deze prestaties. Stefan Rorije als trainer en behandelaar. Studiosmids voor het kunnen verwoorden van deze woorden en de uitingen op mijn kleding. Mizuno voor de snelle schoenen. Bioracer voor het op tijd leveren van mijn nieuwe trisuit. Als laatste Runpoint voor kleding, koffie, goede gesprekken, de benodigdheden om te gaan 'waar ik voor ga' en natuurlijk ook dank John voor de prikkeling om nu eindelijk dat Swurd te pakken. Ook bij jullie in de zaak voel ik die gedeelde passie!

Prizen

En dan is het eindelijk tijd voor de ceremonie. Ruben Geys, Henk Galenkamp en Tijmen van den Burgt als nummers 1,2 en 3 op het podium, proficiat! Ik mocht er voor staan en kreeg van Martine hoogst persoonlijk het Swurd uitgereikt. Mijn doel behaald. Tevens het doel behaald van de snelste looptijd en loopparcoursrecord en zelfs een PR.

Gefeliciteerd aan alle Frysman finishers. We bereiken allemaal dezelfde finish!

'Werom sjen'

Er is ontzettend veel beeld materiaal gemaakt door de organisaasje, dit is terug te zien op www.frysman.nl daar staan ook de uitslagen en zullen de komende dagen ook de foto's op terug te zien zijn. Ook op Omrop Fryslân staan leuke verslagen.

Vanaf 5 december kan er weer ingeschreven worden voor zowel atleten als heldenhelpers.

Ik hoop jullie volgend werom te sjen!

Hieronder nog een greep uit wat foto's van de dag.