Norseman blog #1 ‘vertrouwen’
In de aanloop naar de Norseman triathlon in augustus zal ik elke week een stukje schrijven over een thema rondom het aangaan van deze zeer uitdagende race, vandaag rond het thema vertrouwen.
Vorige week vrijdag werd in de deelnemersgroep op facebook een bericht gedeeld. De meeste berichten gaan over vragen over de wedstrijd of regels en tips. Dit bericht ging over de startlijst/deelnemerslijst. Deze was nu eindelijk bekend en blijkbaar zijn er veel atleten nieuwsgierig wie er ook op staan. Voor mij is dat niet heel interessant maar ik wilde wel mijn eigen naam even op die lijst zien staan.
Zoals jullie nu wel hebben aangevoeld.....welke naam ontbreekt er op de lijst..ja die van JortSport!!
Omdat ik dit bericht net nog even voor het slapen gaan ging bekijken, heeft het bijkomende gevoel dat slapen gaan al even opgeschort. Ik kan concluderen dat er toch even een moment wat onzekerheid, frustratie en onrust is ontstaan.
Maar zoals dat hoort bij duursport, triathlon en vertrouwen is het belangrijk het 'tijd' te geven. Ik kan mijzelf er van overtuigen dat het nog lang geen augustus is dus dat het vandaag en morgen niet persé geregeld moet zijn. Zondag mail ik met het inschrijfplatform zij bevestigen net als de website dat er aan mijn naam wel startbewijs is toegekend. En adviseren mij met de organisatie contact op te nemen. Deze kunnen ook bevestigen dat in hun systeem ik gewoon als deelnemer sta geregistreerd. Dus daar is de opluchting, ik mail terug dat ik mijn leven nu weer van pauze af haal en gerust gesteld ben. Dit zegt iets over de vaardigheid om intern rust te kunnen behouden zodat 'vertrouwen' in een goede afloop voorop staat.
Vandaag heb ik heerlijk gefietst met Marco en Stefan. Bijna 180km voor mij en zij nog bijna 70km meer. Als ik met deze vrienden op pad ben heb ik het gevoel dat mij weinig kan gebeuren. Het geeft een vertrouwd gevoel waarmee deze inspanning minimaal de helft lichter voelt, en op de momenten dat het toch zwaarder word, dan zijn zij er!
In het vooruitzicht naar Noorwegen is het ook heel fijn dat mensen met mij meegaan. Zij nemen vrij en regelen verblijf en stemmen dat af op mijn racedag. Dit zijn mijn ouders, mijn trainer Stefan en zijn vrouw Anna Jetske en natuurlijk mijn eigen lieve Anja. Het vertrouwen dat zij in mij hebben door te laten zien ook daar op dat moment te zijn en het mee te maken is onderdeel van dit thema dat als basis dient voor een groot deel van mijn sport inspanningen.
Daarnaast zijn er meer personen die een rol vervullen, daarover later meer in een volgende blog met een ander thema.
Want zoals een van deze andere personen mij berichtte: "alleen red je het niet"